over de werking van energieën in de mens
De ziel heeft het leven. Wij denken dat wij het leven hebben gekregen van onze ouders. Toch is dit maar ten dele waar. Jij leeft dankzij de ziel die jou tot leven heeft gewekt. Onze ouders hebben zondermeer de voorwaarde geschapen. Maar de ziel heeft dat stoffelijk hoopje cellen bezield waardoor het levensvatbaar werd.
De eicel in het lichaam van je moeder stond voor rust en rijping.
De zaadcel van je vader zorgde voor beweging en bundeling.
De samenkomst van rust/beweging én van rijping/bundeling schept de voorwaarde voor bezieling. Bij bezieling ontvangt de stof het leven.
De samenkomst van rust en beweging lijkt een tegenstrijdigheid die niet kan samengaan. Iets kan niet volkomen in rust zijn en tegelijkertijd in beweging. Bezieling zorgt ervoor dat het kan! Een uniek vermogen! De ziel kan doen en niets doen tegelijkertijd! Het brengt je het “grote vanzelf”. Rijping en bundeling zijn gemakkelijker gezamenlijk te bevatten. Als iets rijping ontvangt, kan het aanwezig zijn in dat wat er al is. Alle ervaringen die we opdoen (rijping) blijven tijdens ons leven in hetzelfde lichaampje aanwezig (bundeling). Rijping zorgt voor groei in ontwikkeling en bundeling zorgt voor behoud en gebruik.
Doordat rust, rijping, beweging en bundeling allemaal tegelijkertijd samengebracht worden tijdens de bezieling kunnen wij als mens genieten van het levend zijn.
Ieder levend mens is dus bezield. De bezieling is het vertrekpunt vanwaaruit jij je leven bent begonnen. Maar omdat dit gebeurde toen jij je er nog niet bewust bewust van was, ben je dit ‘vergeten’. Als we naar de ziel kijken, doen we dat meestal vanuit ons ik.
Bij het zinnetje “Ik heb een ziel” telt het ‘ik’ als het vertrekpunt vanwaar er naar de ziel gekeken wordt. Dit is een ‘logische’ benadering vanuit een ‘vergeten’ bezieling.
Maar bij het zinnetje “De ziel heeft jou”
telt de ziel als het belangrijkste item.
De ziel vormt weer het vanwaaruit jij beleefd wordt,
waarbij jij fungeert als een soort ‘meewerkend’ voorwerp.
En ergens diep van binnen weet je dit nog. Ook al is het niet bewust beleefd, het ‘weten’ ligt nog in je opgeslagen. Wanneer je je dit gegeven weer herinnert, dan besef je vanwaaruit het leven zich beleeft. Niet dat je dan wéét wat leven is, maar meer dat je beseft hoe krachtig leven is, hoe veelomvattend, en wat een machtig gegeven! Je staat stil bij het wonder van het levend zijn. Het lijkt ongeloofwaardig, maar levend zijn is het enige wat ons écht te doen staat en daar hoeven we niet eens iets voor te doen. Het wordt zo anders, wanneer je de ziel weer als het ‘vertrekpunt’ beseft! Het brengt een golf van veranderingen met zich mee. Ik geef je hier ook een voorbeeldje van:
De ziel heeft vorige levens gedragen. Wij leven nu dankzij de ziel. Als de ziel het leven in zich terugtrekt zijn we aan het sterven. En wij klampen ons dan vast aan het leven. Is het zover, dan gaan we dood en onze ervaringen gaan mee met de ziel.
Als we dood gaan dan scheidt de ziel zich af van het lichaam en keert terug in de eenheid van energie. De ziel behoudt de ervaring van het beleefde stoffelijke leven. In die vorm blijven we, maar dan zonder stoffelijk lichaam, bestaan. Het leven heeft de ziel ervaring gebracht en het is deze ervaring die de ziel in zich opslaat. De ziel was een tijdelijke hechting met de stof aangegaan om ervaring en beleving te ondergaan en ook om de stoffelijke materie in leven te houden.
Ook om de stoffelijke materie in leven te houden! We zijn er niet alleen voor onszelf. Zonder indaling van zielsbewustzijn blijft ‘stof’ niet in leven! Er vormt zich dan geen groei, geen voortgang. Groei is nodig om het leven op aarde tot verdere ontwikkeling te brengen.
De aarde kent een magnifiek groot aantal zielen die zich op haar stoffelijke vorm kunnen ontwikkelen. De volgende informatie kwam uit het zielsbewustzijn naar me toegedruppeld. Cruciaal punt is natuurlijk in hoeverre jij mijn zielsbewustzijn gelooft. Ik heb dan ook liever dat je van dat van jezelf uitgaat. Maar misschien heb ik iets ontvangen wat je kan dienen en als ik het niet opschrijf, kan jij er geen notie van nemen. Carnatie, incarnatie en reïncarnatie. Drie verschillende woorden en alle drie hebben ze zo hun eigen betekenis:
Carnatie gebeurt dankzij de stoffelijke materie van planeten. De planeet Aarde leent de ziel tijdelijk een hoeveelheid materie die het lichaam zal gaan vertegenwoordigen. Zonder deze ‘uitleenmogelijkheid’ van de Aarde zou de ziel niet eens tot een incarnatie kunnen komen! Carnatie is dus een kracht van planetaire oorsprong.
Incarnatie betekent dat de ziel samen met de desbetreffende planeet overeenstemming bereikt heeft om een lichaam ter beschikking te krijgen. Een ziel blijft gebonden aan een planeet totdat er voldoende ervaring is beleefd via lichamen en er zodoende voldoende onbaatzuchtigheid (liefde) in bezit van de ziel is gebracht. Incarnatie wil dus zeggen een verbondenheid van de ziel met een planeet ter ondersteuning van de zielsgroei voor beiden.
Na afgave van een lichaam blijft de ziel nog steeds verbonden met dezelfde planeet. Op het moment dat deze ziel weer een lichaam nodig heeft ter verrijking in onbaatzuchtigheid incarneert deze ziel.
Nu is het niet zo dat, wanneer een ziel een nieuw lichaam nodig heeft, de planeet direct zo’n lichaam ter beschikking heeft. Tussen de ziel en – in ons geval – de Aarde bestaat overleg. Maar aangezien beiden op de hoogte zijn van het kosmische gebeuren, wordt hierbij de meest geschikte vorm uitgekozen ter beleving in een lichaam.
Reïncarnatie. Nadat de cyclus van lichamen afgerond is, omdat de ziel voldoende onbaatzuchtigheid in zich draagt, kan de ziel alsnog de keuze maken zich opnieuw op dezelfde planeet in een lichaam kenbaar te maken. In dit geval spreekt men dan van reïncarnatie. De ziel heeft zélf het vermogen verworven om te incarneren! Deze zielen zijn schenkers van onbaatzuchtigheid, zowel ter ondersteuning van de draagkracht van de planeet als wel voor de ontwikkeling van de aldaar levende zielen. Je zou dus kunnen zeggen dat een reïncarnatie op onze planeet in wezen een vorm van ‘boven-aards’ leven is. Omdat in de ziel de leerstof van de aarde gekend is en het niet langer nodig was om op deze planeet te incarneren.
Onze wereld zit bomvol incarnaties. Zielen die nog “moeten” incarneren. Er zijn ook een aantal reïncarnaties op onze planeet aanwezig. Keurig vermomd in een aards lichaam met een groot vermogen tot onbaatzuchtig aanwezig zijn. Maar het is en blijft een ziel, die zich heeft verbonden met een lichaam. Zo’n verbinding noemen wij levend zijn.
De ware toedracht
geeft kans te beseffen
dat iedere werkelijkheid
een wereld is
van verschil in gelijkheid.
Ben je dagelijks volkomen in vrede, voel je vreugde in ieder moment en beleef je volle vrijheid dan is genieten van het leven geen kunst. Voor de meesten van ons wordt de dagelijkse beleving niet constant gevoed vanuit vrede, vrijheid en vreugde. Energetica geeft een vrij eenvoudige manier om snel te kunnen analyseren waar het tekort zich bevindt en hoe je dit kunt aanvullen.
Ego en wezen zitten beide in de persoonlijkheid, maar hebben een totaal andere werking!
Als je je wezen onvoldoende tot uiting kunt brengen, reageert je lichaam daarop met spanningen.
Je wezen is gekoppeld aan
de bedoeling van je leven
- je passie
- je kernkwaliteit
- je talenten
- karmische werking
- je ‘zijn’
Als je je wezenskracht teveel naar buiten brengt, wordt je een levende legende en kom je in de geschiedenisboeken.
Als je je ego onvoldoende naar buiten kunt brengen, reageert je lichaam daarop met spanningen.
Je ego is degene die
- voor je opkomt
- je houding zichtbaar maakt
- zorgt voor daadkracht
- oordeelt (luistert naar een deel), maar ook veroordeelt
- zorgt voor zelfbehoud
- vaardigheden beheerst
- zorgt voor ‘doen’
- verschillen opmerkt en kan vergelijken
- kan manipuleren om zijn zin te krijgen
- je lichaam in balans probeert te houden
Als je je ego teveel naar buiten brengt, reageren de lichamen van anderen daarop met spanningen.
In deze tijd wordt er nogal gemakkelijk gesproken over energie. Energie is een sleutelwoord zonder exacte weergave. Het schijnt overal in te zitten en je moet er ook voldoende van hebben om fatsoenlijk te kunnen functioneren.
Energie is een kringloop met een immer doorgaande capaciteit. Zoals de totale kringloop van de natuur op aarde, maar dan immens veel groter. Een kringloop die niet alleen opgaat voor de aarde of ons zonnestelsel, maar voor het hele universum. Kosmisch. Energie is kosmisch. Kringloopenergie IS.
Werking betekent het tot herkenning brengen van een piepklein stukje van die immens grote stroming van de kringloopenergie.
Kringloopenergie betekent pure potentie, het megamagazijn, de voorraadschuur. Men noemt het ook wel het Goddelijke. Ik noem het megamagazijn, omdat de energie van bijvoorbeeld kwaadheid op zich net zo zuiver is als de energie van vreugde! Energie heeft niets te maken met onze programmatie, waarin we God zien als Liefde en de Duivel als de negatieve afsplitsing. Energie is niet te beoordelen in goed of kwaad! KRINGLOOPENERGIE IS.
Een verschil in functie
Kringloopenergie bestaat uit een oneindig aantal verschillende energieën, die allen deel uitmaken van deze kringloop en zo hun specifieke functie hebben.
Energie is pure potentie en komt pas tot werking als erop “ingehaakt” is!
Inhaken is zoiets als je hand in de stroming van het water in de rivier houden.
Dit inhaken betekent naast het opwekken van een sluimerend vermogen tegelijkertijd een héél subtiele vorm van stagnatie in de totale kringloop!
In de energie zijn alle energieën even zuiver. Gewoon omdat ze energie zijn en niets anders. De werking, waardoor uiteindelijk de manifestatie ontstaat, is totaal iets anders! In de kringloop zijn ontelbare energieën aanwezig als potentie. Op zich is er met de energie van kwaadheid niets mis. De manier, waarop we de energie van kwaadheid via inhaking omzetten tot in onze handelingen, betekent… eigenlijk een mogelijkheid om te beseffen op welke manier we met die specifieke energie omgaan. Wij gebruiken de werking simpelweg voor zelfherkenning. Door deze inhakingen kunnen we onze eigen stagnatie tot herkenning en beleving brengen. Hierdoor ontstaan onze handelingen waarmee we onszelf tot manifestatie brengen. Met manifestatie wordt voornamelijk de mate en de manier bedoeld waarop deze inhakingen tot expressie worden gebracht.
Iedereen kan begrijpen dat we het sluimerend vermogen hebben om verdrietig te zijn, maar we zijn niet de hele dag aan het huilen. We zijn ook ingehaakt op het vermogen om vreugde te beleven. En we zijn ook niet de hele dag vreugdevol aan het rondhupsen van het lachen. We hebben deze inhakingen tot onze beschikking om onze innerlijke belevingsvelden tot uitdrukking te brengen. De mate en de manier waarop we dat doen bepaalt de vormgeving van onze innerlijke uiting.
Pas als we de inhaking van energie in ons ego brengen,
pas dan krijgt deze energie zijn vorm en expressie.
Pas dan!
Je zou dus kunnen zeggen dat de kringloop-energie er altijd IS
de inhaking de mogelijkheid geeft
om een stukje van die energie tot beleving te brengen
en dat dit met behulp van het lichaam
innerlijk en uiterlijk
tot manifestatie gebracht kan worden.
De enorme variëteit van al die verschillende energieën kent bij elkaar een onnoemelijke hoeveelheid mogelijkheden. Zo ongelooflijk veel, dat op geen enkele manier één persoon deze tot beleving zou kunnen brengen. Gelukkig zijn we niet alleen. Met elkaar zijn we een klein deeltje van de totale energie in de kringloop. Met elkaar zijn we niet in staat om een stagnatie in de kringloop te veroorzaken. Maar als mens kunnen we onszelf ervaren in onze persoonlijke beleving. Daarmee houden we ieder op zich een minimaal en piepklein stukje van die totale energie in werking.
Energie komt dankzij het vermogen van inhaking tot werking.
De energie heeft op deze manier ZELF de mogelijkheid geschapen
om ZICHZELF hierdoor te ervaren!
Anderzijds heeft de energie ook het vermogen om de werking
weer terug te voeren tot kringloopenergie.
Hoe werkt het in de mens?
Een stukje kringloopenergie is in jou aanwezig als de ziel waar jij als een persoonlijkheid omheen bent gevormd. De werking draagt zorg voor onze belevenissen. Je hebt jouw inhakingen die je allerlei lessen leren zonder dat je erom vraagt. Je beschikt over een ego om de gebeurtenissen in je buiten- en binnenwereld te kunnen volgen. Je beschikt over gedachten en gevoelens om jezelf te manifesteren. Je beschikt over daadkracht om dat wat je bent de wereld in te brengen. En ondertussen ben je ook nog met van alles bezig. Je bent bezig om een eigen plaatsje te veroveren tussen al die anderen. Je bent bezig om je door die anderen te laten beleven. Je motiveert, manipuleert, hebt je tekorten en je talenten. Waar het om gaat is dat we energie in inhaking afwerken, zodat die niet langer nodig is ter lering en dan teruggegeven (afgehaakt) kan worden aan de kringloopenergie. De lering mag tenslotte in de ziel (een stukje van de kringloopenergie) gebracht worden, zodat de kringloopenergie bewust wordt van zichzelf! Wij allen helpen daar op onze eigen manier aan mee!